Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Συνέντευξη με τον Φοίβο Δεληβοριά

Το να πάρω συνέντευξη από τον Φοίβο Δεληβοριά υπήρξε για αρκετό καιρό διακαής πόθος μου. Και επειδή, όπως λένε, "ο επιμένων νικά", ήρθε η ώρα που ο στόχος επετεύχθη. Το αν έκανα καλή δουλειά το αφήνω σε εσάς να το κρίνετε. Το κείμενο είναι ιδιαίτερα μεγάλο και θα μπορούσε να είναι διπλάσιο ή τριπλάσιο - δεν ήθελα, φεύγοντας από το σπίτι του, να αφήσω τον Φοίβο σε λιπόθυμη κατάσταση γι' αυτό ρώτησα μόνο κάποια από αυτά που είχα στο μυαλό μου. Θα περιμένω σχόλια, ειδικά από τους γνωστούς και μη εξαιρετέους αναγνώστες που είναι φαν του καλλιτέχνη.

Gimme 10: Οι φιλοξενούμενοι ΙΙΙ

Ιδού και η τρίτη πεντάδα καλλιτεχνών που είχα τη χαρά να φιλοξενήσω στο Gimme 10:
Μαρία Παπαγεωργίου
Lumiere Brother
Στέλλα Πιλάτη
Νίκος Γώγος
Έφη Καραγιάννη

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Άγρυπνος στα Άνω Ιλίσια

Κάνεις υπομονή για χρόνια. Ακολουθείς ένα προδιαγεγραμμένο μονοπάτι, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή, όταν δε θα σε βλέπουν, θα καταφέρεις να ξεστρατίσεις, να την κάνεις για εκεί που θες. Κι εκεί που είχες αρχίσει να πιστεύεις ότι αυτή η ευκαιρία δεν θα σου δωθεί ποτέ, ξαφνικά όλα έρχονται να μπουν σιγά σιγά στη θέση τους. Στη θέση που εσύ ήθελες πάντα να έρθουν. Και τότε χάνεις τον ύπνο σου. Ξυπνάς μέσα στη νύχτα και δε μπορείς να σταματήσεις το μυαλό σου από το να ακολουθεί τους δικούς του δρόμους. Στο κατώφλι της πραγματοποίηση του μεγαλύτερου ονείρου σου, θυμάσαι το τραγούδι: "Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο..."

* Φωτογραφία από http://bintal3raq.blogspot.com/2007/10/sleepless-in.html

Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Συνέντευξη με τον Λεωνίδα Μαράντη

Διαβάστε εδώ τη συνέντευξη που πήρα από τον νέο τραγουδοποιό Λεωνίδα Μαράντη και εδώ τη γνώμη μου για το ντεμπούτο άλμπουμ του με τίτλο Λονδίνο-Αθήνα. Και, όπως πάντα, σχολιάστε ελεύθερα.

* Η φωτογραφία είναι από τη σελίδα του Λεωνίδα Μαράντη στο MySpace, http://www.myspace.com/leonidasmarantis

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Για το κλείσιμο του Διφώνου

Για όσους δεν το ξέρουν ήδη, το ιστορικό περιοδικό Δίφωνο έκλεισε πριν λίγες μέρες. Πρόκειται για ένα περιοδικό που επί 15 χρόνια παρουσίασε μέσα από τις σελίδες του την καλή ελληνική μουσική (όπως την αντιλαμβανόταν κατά καιρούς) και το οποίο υπήρξε το "προπύργιο" του λεγόμενου "έντεχνου" τραγουδιού. Προσωπικά υπήρξα πολλές φορές επικριτικός για διάφορες επιλογές της διεύθυνσης του Διφώνου και άσκησα πολλές φορές σκληρή κριτική, από την εποχή που διευθυντής ήταν ο Μιχάλης Κουμπιός (μέσω της στήλης των αναγνωστών) αλλά και στη συνέχεια (από αυτό εδώ το μπλογκ). Το κλείσιμο δεν με εξέπληξε. Ήμουν από τους ελάχιστους αγοραστές του που έμεινα "πιστός" ως το τέλος και το περίμενα. Παρόλα αυτά, ως εξέλιξη παραμένει δυσάρεστη. Δημοσιεύω κι εγώ την ανακοίνωση των εργαζομένων στο περιοδικό παρότι μπορείτε να τη βρείτε και αλλού - ευχαριστώ τη Γεωργία Βεληβασάκη που μου την έστειλε. Περισσότερα σχόλια και απόψεις μπορείτε να βρείτε και στα μπλογκ Μουσικά Προάστια, Άσματα Και Μιάσματα, Τραπέζι και Zelig On Drugs, μεταξύ άλλων - όλα ανήκουν σε ανθρώπους που υπήρξαν συντάκτες του περιοδικού. Θα υπάρξει και δική μου τοποθέτηση εν καιρώ. Τώρα είναι ακόμα νωρίς και ο λόγος ανήκει σε αυτούς που έχασαν τη δουλειά τους...

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΔΙΦΩΝΟΥ


Τη Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011, η εταιρεία Best End ιδιοκτησίας του Ομίλου Γιαννίκου, ανακοίνωσε το κλείσιμο του ιστορικού μουσικού περιοδικού Δίφωνο. Το Δίφωνο κυκλοφορεί αδιαλείπτως από τον Οκτώβριο του 1995 και αποτελεί θεσμό στα εγχώρια πολιτιστικά δρώμενα. Στις σελίδες του φιλοξενήθηκε το σύνολο των σημαντικότερων προσώπων και τάσεων της ελληνικής μουσικής σκηνής. Αυτή η απόφαση έρχεται σε συνέχεια του κλεισίματος των εντύπων «Ποπ & Ροκ» και «Όασις» που ανήκουν στην ίδια εταιρεία.

Για αυτήν την εξέλιξη, οι εργαζόμενοι του Διφώνου, θεωρούμε ως μοναδικό υπεύθυνο, τις κομβικές επιλογές της ιδιοκτησίας του περιοδικού, επιλογές οι οποίες αλλοίωσαν τη φυσιογνωμία του. Ένας ιστορικός τίτλος , λοιπόν, κλείνει, σε αντίθεση με τις διαθέσεις και τη στήριξη που τόσο η συντακτική ομάδα όσο και το πολυπληθές αναγνωστικό κοινό εξέφραζαν προς το περιοδικό.

Οι συντάκτες του Διφώνου παραμένουμε απλήρωτοι εδώ και μήνες, ωστόσο συνεχίσαμε μέχρι και την τελευταία ημέρα λειτουργίας του, να παρέχουμε τις υπηρεσίες μας με συνέπεια. Για όλους εμάς, το Δίφωνο δεν ήταν μόνο ένα μέσο βιοπορισμού, αλλά ένα πεδίο έκφρασης και δημιουργίας που πήγαζε από την αγάπη μας για τη μουσική και το ελληνικό τραγούδι, μια όαση ποιότητας στην έρημο του ευτελούς «πολιτισμού».

Εμείς οι συντάκτες και εργαζόμενοι στο Δίφωνο:
- Διαμαρτυρόμαστε για το κλείσιμο του περιοδικού και διεκδικούμε τη συνέχιση της έκδοσής του.
- Απαιτούμε την άμεση και πλήρη καταβολή των δεδουλευμένων μας, καθώς και την απορρόφηση των μισθωτών συναδέλφων μας σε άλλες θέσεις του ομίλου, σε περίπτωση που δεν συνεχίσει η έκδοση του Διφώνου.
- Εάν η έκδοση του περιοδικού δεν είναι εφικτή υπό το τωρινό ιδιοκτησιακό καθεστώς, δηλώνουμε την πρόθεση μας να αγωνιστούμε εμείς οι ίδιοι, με κάθε πρόσφορο μέσο για τη συνέχεια ύπαρξης του Διφώνου.

Καλούμε την ΕΣΠΗΤ και τα υπόλοιπα σωματεία στο χώρο του τύπου να καταδικάσουν το γεγονός.
Καλούμε τους αναγνώστες, τους ανθρώπους του πολιτισμού και της διανόησης να γνωστοποιήσουν την αντίθεση τους στο κλείσιμο του Δίφωνου.

Ευχαριστούμε τους αναγνώστες και τους ανθρώπους του πολιτισμού που στάθηκαν πλάι στο περιοδικό για δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια, συνοδοιπόροι μιας συναρπαστικής διαδρομής. Ελπίζουμε αυτή η διαδρομή να έχει συνέχεια και να συναντηθούμε ξανά σύντομα.

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΔΙΦΩΝΟ

Υπογραφές:

Μαριάνθη Πελεβάνη (διευθύντρια σύνταξης)

Κώστας Αγοραστός
Σπύρος Αραβανής
Αλέξης Βάκης
Παναγιώτης Γιαννέλης
Αδάμ Γιαννίκος
Άντυ Δημοπούλου
Γιώργος Ιωάννου
Μαρία Κασίτα
Κέλλυ Κυλίτου
Μαρία Λαμπράκη
Φωτεινή Λαμπρίδη
Λιάνα Μαλανδρενιώτη
Χρήστος Α. Μιχαήλ
Σωτήρης Μπέκας
Αντώνης Μποσκοϊτης
Ηρακλής Οικονόμου
Νίκη Ορφανού
Ελένη Παγκαλιά
Μιχάλης Παπαμακάριος
Αντώνης Περιβολάκης
Γιάννης Θ. Πετρίδης
Μιχάλης Πολυχρόνης
Σάββας Σερέτης
Βάσια Τζανακάρη
Γιώργος Φλωράκης
Μενίνα Φουρτούνη
Αντώνης Ν. Φράγκος
Δήμητρα Φωτοπούλου

Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

2010 < 2011

Το "βέλος" του χρόνου δείχνει ανάποδα αλλά θέλω να χρησιμοποιήσω τον παραπάνω τίτλο ως... ανίσωση, ελπίζοντας ότι όσα θα ζήσουμε, ως κοινωνία αλλά και ως άτομα, κατά τη νέα χρονιά θα είναι καλύτερα - "μεγαλύτερα" - από αυτά που μας βρήκαν την προηγούμενη. Σε προσωπικό επίπεδο, το 2010 δεν ήταν καθόλου άσχημο για μένα: η γέννηση της κόρης μου το... "παραγέμισε", δεν χρειαζόταν τίποτε άλλο για να το θεωρήσω σημαντικό και κομβικό έτος. Αλλά λίγο πριν την εκπνοή του, έφερε και κάποιες εξελίξεις που ίσως οδηγήσουν σε ένα εξίσου σπουδαίο 2011. Ίδωμεν... Καλή χρονιά, λοιπόν, αγαπητοί φίλοι και χρόνια πολλά! Με υγεία και λίγη περισσότερη αισιοδοξία και δράση!

* Η φωτογραφία είναι από http://www.google.com/imgres?imgurl=http://i25.photobucket.com/albums/c93/WHOTHE71/happy-new-year.gif&imgrefurl=http://www.mp3.com/users/HEYHEY_MYMY/profile.php&h=278&w=364&sz=178&tbnid=wz3onDNubMh1BM:&tbnh=92&tbnw=121&prev=/images%3Fq%3Dnew%2Byears%2Bday%2Bpics&zoom=1&q=new+years+day+pics&usg=__V5vfXJRdn5isG3ivjJWfkcc_W24=&sa=X&ei=NeMiTYrgM8Ku8gOWrtzTBQ&ved=0CCEQ9QEwAw

Οι... "300" ηρωικοί αναγνώστες