Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Η μουσική του Χρήστου ταξιδεύει


Με τον Χρήστο πάμε πολύ παλιά. Ήταν συμμαθητής και φίλος του Σταν και γνωριστήκαμε ένα απόγευμα που ήρθε στο σπίτι. Κατάλαβα ότι έπαιζε καλύτερο πιάνο από μένα και ζήλεψα. Από την πρώτη εκείνη μέρα τού έπαιξα ένα δικό μου "κομμάτι", το οποίο μου έφερε ανεπτυγμένο λίγες μέρες μετά. Κάναμε παρέα παίζοντας μπάσκετ και ηλεκτρονικά παιχνίδια. Κάποια στιγμή φτιάξαμε κι ένα μουσικό συγκρότημα, τους ΛΕΧΡΗΜΙ. Από κάθε μας συζήτηση και παρέα, πάντα μάθαινα κάτι καινούργιο.

Ο Χρήστος ζει πια στην Ολλανδία. Χαίρομαι γι' αυτόν, γιατί κυνηγάει το όνειρό του, όσο κι αν εμένα μου κακοφαίνεται. Σπούδασε εκεί μουσική για κινηματογράφο και πλέον εργάζεται σε αυτό τον χώρο. Η πιο πρόσφατη δουλειά του είναι η μουσική επένδυση του ηλεκτρονικού παιχνιδιού The Sea Will Claim Everything. Μπορείτε να την ακούσετε και να την αγοράσετε, ανεξάρτητα από το παιχνίδι, εδώ. Ή μάλλον, επιβάλλεται να την ακούσετε και να την αγοράσετε, όχι μόνο γιατί έχει πάρει ήδη σούπερ κριτικές από διεθνή μπλογκ και περιοδικά, αλλά γιατί απλά γαμάει. Περιττό να πω, τον ζηλεύω ακόμα...

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Οκιουπe΄ από σήμερα στο 6 D.O.G.S.

Δελτίο τύπου

ΟΚΙΟΥΠe΄

Εγκατάσταση για μαγνητοταινία και στοματική κοιλότητα

Στο “ΟΚΙΟΥΠe΄” το επίκεντρο δεν είναι η εικόνα, αλλά ο λόγος. Με έμπνευση (σε επίπεδο τίτλου) από τη φωνή του θρυλικού κομπιούτερ Alpha 60 στην ταινία του Γκοντάρ Alphaville και από τη μετάλλαξη (που φθάνει μέχρι την απουσία) του λόγου στη σημερινή έκφανση της ανθρώπινης κοινωνικότητας, ο Στυλιανός Τζιρίτας προσπαθεί να ανιχνεύσει την καινούργια χαρτοπροσωπεία του γραπτού μα και καθημερινού λόγου στη σύγχρονη μητρόπολη.


Μια μπομπίνα όπου μεταφέρονται αρχετυπικά γνωρίσματα της παρακαταθήκης του ανθρώπινου λόγου αναμεταδίδει στο χώρο της εγκατάστασης τη διαχρονική παρουσία του λόγου στην ανθρώπινη ιστορία, μέχρι τη στιγμή που ο δημιουργός του “ΟΚΙΟΥΠe΄” παρεμβάλλεται ανάμεσα στα διάκενα της. Ο Στυλιανός Τζιρίτας στέκεται συνεχώς μεταξύ των θεατών και της μπομπίνας, ως ο διακινητής της.

Ο μετα-Καντιανός λόγος και η χρηστικότητα της μεθοδολογίας του σε σύγχρονες αναζητήσεις, η ανασφάλεια της ομιλίας σε άμεση διασύνδεση με τη ντοπιολαλιά και παράλληλα με την παγκόσμια γλώσσα, τα αναγκαστικά ψαλιδίσματα των λέξεων ως ζοφερή (αλλά σε εσχατική μορφή) σύγχρονη ανάδειξη των γλωσσικών πειραμάτων του Burroughs, οι υποσημειώσεις του συνειδητού αποκεφαλισμού της λεκτικής έκφρασης, συμπλέκονται σε αυτή την performance.

Η στοματική κοιλότητα και η μαγνητοταινία σε άρρηκτα δεμένες και ρυθμολογημένες πορείες.



*Μεταξύ των ωρών 8-11 μ.μ. καθημερινώς και στις ημερομηνίες 13/14/15 και 16 Ιουνίου στο Project Room του 6 D.O.G.S.


**Ο Στυλιανός Τζιρίτας, έχει σπουδάσει (και εξασκεί σε όλο το εμβαδό της ημεδαπής) performance (10 διαφορετικές παραστάσεις από το 1997 εώς σήμερα), ηχογραφεί λαρύγγι/κλαρινέτο/κιθάρα από το 1987, συγγράφει μελέτες (ενίοτε), έχει αρθρογραφήσει σε όλα τα μουσικά έντυπα της χώρας, έχει προχωρήσει σε εκδόσεις fanzines & ανεξάρτητων περιοδικών, έχει επιμεληθεί μία ντουζίνα βιβλίων, και διατηρεί την ραδιοφωνική Συχνοτική Συμπεριφορά με τον συνεργάτη του Χάρη Συμβουλίδη επί σειρά 4 ετών στο ραδιόφωνο. Έχει έναν υιό, 37 μαγνητόφωνα και καμιά άλλη περιουσία.

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Σκιά Στο Μυαλό

Χτες έκλεισα τα τριάντα τέσσερα, δεν είμαι μεγάλος ούτε, όμως, και μικρός. Χρειάστηκε, πάντως, να φτάσω σε αυτή την ηλικία για να καταφέρω να πραγματοποιήσω το μεγαλύτερο όνειρό μου, την "επίσημη", δηλαδή, κυκλοφορία κάποιων τραγουδιών μου.

Θα μπορούσα να το είχα κάνει νωρίτερα, όμως δεν μετανιώνω που τελικά το κάνω τώρα. Ούτε με στενοχωρεί το ότι χρειάστηκε πολύς κόπος και πολύ χρήμα (για τα δικά μου δεδομένα) για να επιτευχθεί ο στόχος. Και δεν είναι τόσο που μπορώ να κρατάω στα χέρια μου ένα CD που φτιάχτηκε όπως το ήθελα αλλά περισσότερο που "έφυγαν" από πάνω μου αυτά τα έντεκα τραγούδια και πήραν τον δρόμο τους. Έτσι θα πάρουν σειρά και τα υπόλοιπα.

Ο δίσκος Σκιά Στο Μυαλό φτιάχτηκε με τη βοήθεια άξιων συνεργατών, που με τίμησαν με τη συνεισφορά τους. Ο Κώστας Παρίσης, ο Τάσος Πέππας, ο Κωστής, ο Χρήστος, ο Σταν και ο Δημήτρης, όλοι έβαλαν το λιθαράκι τους για να προκύψει το τελικό προϊόν. Δεν θα μπορούσε αυτό βέβαια να βρει τον δρόμο του προς το κοινό αν δεν υπήρχε ο Θανάσης Συλιβός με τον Μετρονόμο του. Τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς.

Γνωρίζω ότι είναι λίγοι πια αυτοί που έχουν τη δυνατότητα να αγοράζουν CD, ακόμα λιγότεροι, ίσως, αυτοί που ενδιαφέρονται. Αν πάντως διαθέτετε τα λίγα ευρώ του αντιτίμου και θεωρήσετε, μετά την ακρόαση εδώ, ότι αξίζει να τα επενδύσετε σε ένα αντικείμενο που φτιάχτηκε με αγάπη, εγώ σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Οι... "300" ηρωικοί αναγνώστες