Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016

Συνέντευξη με την Σtella

Μου άρεσε πολύ το περυσινό Σtella, το ντεμπούτο άλμπουμ της Στέλλας Χρονοπούλου, όπως μου αρέσουν και τα δείγματα από τον νέο δίσκο που ετοιμάζει και θα κυκλοφορήσει αρχές του 2017. Με αφορμή την μεθαυριανή της εμφάνιση στο Six d.o.g.s., η τραγουδοποιός μου μίλησε για τη διαδικασία ηχογράφησης των νέων τραγουδιών της, για τα μουσικά πράγματα που ξεχώρισε μέσα στο 2016 αλλά και για τις αμερικάνικες τηλεοπτικές σειρές, τις οποίες θεωρεί χάσιμο χρόνου. Πατήστε εδώ.

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016

Ο Δημήτρης Βεριώνης παρουσιάζει τον νέο του δίσκο

Δελτίο τύπου

Δημήτρης Βεριώνης: Παρουσίαση δίσκου Το Καλοκαίρι Του Άχυρου

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

Κινηματογράφος Νέα Ελβετία (Νέας Ελβετίας 34 και Σεβαστείας), Βύρωνας

Ο Δημήτρης Βεριώνης παρουσιάζει για πρώτη φορά ολόκληρη τη νέα του δισκογραφική δουλειά με τίτλο Το Καλοκαίρι Του Άχυρου, που κυκλοφορεί από τον Μετρονόμο. Μαζί με τους μουσικούς Όμηρο Κομνηνό, Χρήστο Ζελελίδη, Δήμητρα Αποστόλου, Κατερίνα Σιαμά, Χρήστο Ηλιόπουλο, Ευγένιο Μπένση, Πέτρο Μιχόπουλο, Γεννάδιο Μπίκωφ, Γιώργο Γαϊτάνο και την ηθοποιό Κυριακή Γάσπαρη, θα μας αφηγηθεί 24 μουσικές ιστορίες του καλοκαιριού και της μνήμης και θα προσπαθήσει να ξορκίσει τον χειμώνα και τη λήθη. Επίσης, θα παρουσιάσει και τραγούδια από τη δεκαετή δισκογραφική του πορεία.

Συμμετέχουν φιλικά η Γεωργία Βεληβασάκη και ο Μιχάλης Τσαντίλας.

Η είσοδος είναι ελεύθερη, με προαιρετική προσφορά τροφίμων.

Ώρα έναρξης: 20.00

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2016

Δισκοβόλος playlist 12/12/2016

Όσα ακούστηκαν στην τελευταία εκπομπή της χρονιάς:

1. Πετάω - Κώστας Παρίσσης
(Κώστας Παρίσσης)
2. Πρωινό Που Δεν Άντεξε - Άγγελος Λαμπρόπουλος
(Άγγελος Λαμπρόπουλος)
3. Ατέλειωτα Χρυσάνθεμα - Κ. Βήτα/ARTefacts Ensemble
(Κ. Βήτα)
4. Renaissance - Closer
(Closer)
5. Μάνθος Σταυρόπουλος - Λάκης Χαλκιάς/Βασίλης Λαγός Quintet
(Γιώργος Δάγλας-Βασίλης Λαγός)
6. Ακτίνες Θανάτου - Οδός 55
(Οδός 55)
7. Elevator - Sissi Rada
(Sissi Rada)
8. Rembrandt - Lia Hide
(Lia Hide)
9. Βάλσαμο - Βάσω Βασιλειάδου
(Βάσω Βασιλειάδου)
10. Φώτα Πορείας - Ελένη Νόνη
(Αδριανός Νόνης-Βίκη Καλοπίση)
11. Children - Πάνος Μπίρμπας
(Πάνος Μπίρμπας)
12. Καληνύχτα - Νίκος Καρακαλπάκης
(Γιάννης Σπανός-Λίνα Νικολακοπούλου)

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

Διάλογος με την κόρη μου XXXII

Σήμερα το μεσημέρι, στο χριστουγεννιάτικο bazaar του Συλλόγου Γονέων του σχολείου της, καθώς έτρεχε ανεβαίνοντας τα σκαλιά κι εγώ προσπαθούσα να την προλάβω:
- Ελένη περίμενε!
- Περίμενε εσύ.

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

Πολύ Μεγάλες Αλήθειες XXXVII

Χωρίς πολλά λόγια, χτυπώντας στο ψαχνό, λέγοντας τα πράγματα όπως τα νιώθω...

Η μουσική στην ελληνική τηλεόραση: ή αρένα ή ταβέρνα._

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

Διάλογος με την κόρη μου XXXI

Προχτές το μεσημέρι, μπαίνοντας στο σπίτι:
- Τελικά νομίζω θα παντρευτώ τον Γιώργο.
- Γιατί;
- Γιατί τον συμπαθώ.
- Μα πριν λίγο καιρό έλεγες ότι συμπαθείς τον Χάρη.
- Ναι, αλλά τώρα τον Γιώργο. Έχω μπερδευτεί κάπως, δεν ξέρω... Μάλλον θα παντρευτώ τον έναν και τον άλλον θα τον κάνω κουμπάρο. Και κουμπάρα την Αιμιλία.

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016

Συνέντευξη με την Κρίστη Στασινοπούλου και τον Στάθη Καλυβιώτη

Το ΝΥΝ, το νέο άλμπουμ της Κρίστης Στασινοπούλου και του Στάθη Καλυβιώτη, πέρα από το ότι είναι μια ακόμα αξιόλογη κυκλοφορία από τη μεριά τους, αποτελεί ακόμη μία υπενθύμιση για το ότι δεν χρειάζεται κανείς να γίνει μαϊμού για να ακουστεί εκτός Ελλάδος. Μια κουβέντα με το εν λόγω καλλιτεχνικό δίδυμο έχει πάντα ενδιαφέρον, νομίζω, ακόμα κι αν γίνει μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας. Διαβάστε, λοιπόν, όσα είχαν να μου πουν.

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

Διάλογος με την κόρη μου XXX

Μόλις πριν λίγα λεπτά:
- Ελένη, πας να πάρεις ψωμί;
- Όχι.
- Γιατί; Θα σου δώσω λεφτά, να πας.
- Ρε μπαμπά, τι λες;!
- Έλα, πλάκα σου κάνω.
- Καλά, είναι πλάκα αυτό;! Αν ήμουνα πιο μικρή, θα είχα πάει. Ευτυχώς που δεν είμαι!

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Συνέντευξη με τους Gravitysays_i

Λίγα πράγματα με έχουν γραπώσει όπως το The Figures Of Enormous Grey And The Patterns Of Fraud, το οποίο παραμένει συναρπαστικό ακρόαμα πέντε χρόνια μετά την κυκλοφορία του. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι ήταν πολύ μεγάλη η χαρά μου να γνωρίσω τον Μάνο Πατεράκη και τον Νίκο Ρέτσο, τους δύο δημιουργούς που βρίσκονται στον πυρήνα των Gravitysays_i. Αφορμή για την συνάντησή μας, στο κρυσφήγετό τους στον Πειραιά, ήταν η κυκλοφορία του Quantum Unknown, του νέου τρίτου δίσκου τους, καθώς και η επερχόμενη ζωντανή παρουσίασή του, την ερχόμενη Παρασκευή στο Gagarin 205. Πατήστε εδώ για να διαβάσετε κάποια από όσα κουβεντιάσαμε εκείνο το βράδυ του Οκτώβρη.

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

Συνέντευξη με τους White Lies

Μια κουβέντα με τον Jack Lawrence-Brown, ντράμερ των Βρετανών White Lies, με αφορμή την επιστροφή τους στην Ελλάδα για δύο συναυλίες: 3 Δεκεμβρίου στην Αθήνα (Gagarin 205) και την επομένη στην Θεσσαλονίκη (Principal).

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Συνέντευξη με τους Wolfy Funk Project

Με σχεδόν δεκαετή πορεία πίσω τους, οι Wolfy Funk Project προχώρησαν μόλις φέτος στην κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ. Με αφορμή, λοιπόν, το Mindtrap και την επερχόμενη ζωντανή παρουσίασή του (Παρασκευή 25 Νοεμβρίου στο Ίλιον Plus), έκανα μια κουβέντα με το πενταμελές συγκρότημα, για λογαριασμό του Avopolis.

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

Obamarama! 3

Οι άνθρωποι καλό είναι να εξελίσσονται, να αλλάζει η σκέψη τους - προς το βαθύτερο, κατά προτίμηση. Διαβάζοντας τώρα τι έγραφα το 2008 (με αφορμή την εκλογή του Barack Obama στο ύπατο αξίωμα της υφηλίου) και το 2012 (έπειτα από την επανεκλογή του), αναγνωρίζω μεν τον εαυτό μου και πράγματα που ακόμα και σήμερα νιώθω, βρίσκω, όμως, ότι δεν ήμουν αρκετά κυνικός αλλά μάλλον πολύ αφελής.

Διαβάζω διάφορα στα social media αυτές τις μέρες και κάποια με κάνουν να απορώ. Όπως το ότι, ας πούμε, μπορεί κανείς να ενθουσιάζεται με τον Obama (ειδικά τώρα, που ξέρουμε τι έκανε στα 8 χρόνια διακυβέρνησής του) και να θεωρεί συνάμα τον εαυτό προοδευτικό. Επί της προεδρίας του τίποτα δεν άλλαξε προς το καλύτερο στον κόσμο, ενώ στις Η.Π.Α., για κάθε θετικό ημίμετρο (Obamacare π.χ.) μπορείς να βρεις πολλά που παρέμειναν ίδια ή χειροτέρεψαν.

Από την άλλη, το να υποκύψει κανείς στο δόγμα "όλοι ίδιοι είναι", το βρίσκω εξίσου "κούφιο". Και σίγουρα θα το έβλεπαν έτσι κι εκείνοι της κομμουνιστικής Αριστεράς που το προμοτάρουν, αν δοκιμάζατε να τους πείτε "τα ίδια έκανε κι ο Στάλιν". Ναι, δεν μπορεί να είναι εντελώς ίδιος ο Obama με κάποιον όπως ο Donald Trump, του οποίου η προεκλογική εκστρατεία έσπειρε άνεμους - και να δούμε ποιος θα θερίσει τις θύελλες...

Εκ του αποτελέσματος, όμως, υπήρξε αρκετά ίδιος ο Obama με κάθε προηγούμενο πρόεδρο της μεταπολεμικής Αμερικής, αφού εξασφάλισε χωρίς χρονοτριβές την συνέχεια της εξωτερικής πολιτικής της πατρίδας του, πάντα προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων της και σε βάρος του κάθε εξαθλιωμένου λαού. Απλώς το έκανε με έναν πιο "κόσμιο" τρόπο. Ναι, σε αυτό ευτύχησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες με την περίπτωσή του: να έχουν ένα εύγλωττο, συμπαθητικό, σέξι, μαύρο φερετζέ για να κρύβει όσα δεν είναι ευχάριστο να ξέρουμε.

Εύκολα ενδεχομένως προκύπτει ο αντίλογος ότι αυτά τα πράγματα καθορίζονται από συστήματα τα οποία δεν μπορεί να αλλάξει ένας μόνο άνθρωπος - επιχείρημα που πολλοί φέρνουν προς υπεράσπιση και του συνδαιτυμόνα σήμερα του Obama, Αλέξη Τσίπρα. Αλήθεια είναι αυτό, όμως από την στιγμή που γνωρίζεις ότι το πόστο σου έχει να κάνει με τον έλεγχο των ζωών εκατομμυρίων ανθρώπων, η αποδοχή του ή μη λέει πολλά για το ποιόν σου.

Προοδευτικό και πολιτικοποιημένο, λοιπόν, δεν σε κάνει η προτίμησή σου για έναν ευγενή και καλοστεκούμενο ηγέτη έναντι ενός φαφλατά (εδώ ένα καλό σχετικό κείμενο), αλλά κυρίως η συνειδητοποίηση των προβλημάτων, των ανισοτήτων και των αντιθέσεων που συνθέτουν τον κόσμο στον οποίο ζεις.

Αλλά για να φτάσεις εκεί, πρέπει πρώτα να τα βάλεις με τις δικές σου εσφαλμένες αντιλήψεις και ανεπάρκειες.

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Δισκοβόλος playlist 14/11/2016

Τα περιεχόμενα της χθεσινής εκπομπής, καθώς και η καταγραφής της:

1. Not Me - Sundayman
(Sundayman-Γιώργος Μανωλούδης)
2. Σάββατο Βράδυ - UnknownArtist
(UnknownArtist)
3. Της Αβύσσου Τα Τρένα - Βαγγέλης Ποταμιάνος
(Βαγγέλης Ποταμιάνος)
4. Εκδρομή - Δήμητρη Γαλάνη/Ευστάθιος Δράκος
(Ευστάθιος Δράκος-Νίκος Μωραΐτης)
5. Πελάτης - Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης
(Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης)
6. Ζαχαρωτά - Cameres
(Νίκος Γραμμάτος-Γιάννης Βογιατζής)
7. Η Γάτα Και Η Γραβάτα - Αλέξης Γούδας
(Αλέξης Γούδας)
8. Τέτοιες Μέρες - Νίκος Μερτζάνος
(Νίκος Μερτζάνος)
9. Δεν Σε Καταλαβαίνω - Φοίβος Δεληβοριάς/Ειρήνη Αραμπατζή
(Φοίβος Δεληβοριάς)
10. Σε Λάτρεψα - Δόμνα Κουντούρη
(Δόμνα Κουντούρη)
11. Ό,τι Αγάπησες Δεν Είναι Πια Εκεί - Κώστας Μακεδόνας/Μαρία Κρασοπούλου
(Γρηγόρης Πολύζος-Πόλυς Κυριάκου)
12. Τα Φώτα Στην Πλατεία - Πάνος Παπαϊωάννου
(Χρυσόστομος Καραντωνίου-Δημήτρης Παπαχαραλάμπους)

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

Ένα αντίο στον Leonard Cohen (1934-2016)

Το όνομά του σίγουρα θα το πρωτοσυνάντησα στις σελίδες του Ποπ+Ροκ, και αργότερα διαβάζοντας Mojo και Uncut. Και η πρώτη φορά που άκουσα συνειδητά τραγούδι του ήταν γύρω στα 2001-'02, όταν ο αδερφός μου έπαιζε συνέχεια, στο σπίτι που μοιραζόμασταν στο Αιγάλεω, εκείνο το άλμπουμ του Jeff Buckley που περιείχε την συγκλονιστική επανεκτέλεση του "Hallelujah" - του το είχε δανείσει ο ξαδερφός μας ο Αλέξανδρος.

Το πρώτο του άλμπουμ που αγόρασα, σε τιμή ευκαιρίας στο μεγάλο Metropolis, ήταν το Dear Heather. Στη συνέχεια τον ανακάλυπτα σιγά-σιγά, ενώ είχα και την ευτυχία να τον δω ζωντανά, στην απίστευτη συναυλία που είχε δώσει στη Μαλακάσα, το 2008.

Στο δικό μου μυαλό, ο Cohen ήταν ο τραγουδοποιός της επίπονης προσπάθειας, ένας εργάτης που αφιέρωνε χρόνια ολόκληρα στην τελειοποίηση του κάθε τραγουδιού του. Καθώς τα χρόνια περνούσαν, ο Καναδός έμοιαζε να γίνεται πιο ικανός στην δισκογραφική αποτύπωση των δημιουργιών του, ενώ η φωνή του, όσο περιοριζόταν, τόσο πιο όμορφη και ταιριαστή ακουγόταν.

Όπως και ο David Bowie στις αρχές της χρονιάς, έτσι και ο Cohen μάς αποχαιρέτησε με καλλιτεχνικό τρόπο, κυκλοφορώντας πρόσφατα το σπουδαίο You Want It Darker (εδώ λίγα λόγια, δικά μου και συναδέλφων). Τώρα, όπως και τότε, θα βρεθούν κάποιοι να μας πουν ότι δεν τονίζουμε σωστά το όνομά του ή να μας ρωτήσουν γιατί θρηνούμε. Έτσι είναι ο θάνατος, έτσι είναι η ζωή.

Εκείνο τον πρώτο δίσκο του που αγόρασα, τον έχω συνδέσει με το ταξίδι στη Νέα Υόρκη αλλά και με τον στρατό. Κι είναι ένα τραγούδι από εκεί μέσα που θα βάλω να παίξει για να τον αποχαιρετήσω. Ένα τραγούδι του οποίου κάθε επόμενο παίξιμο μοιάζει σαν να είναι το πρώτο.

"You sent me here, you sent me there
breaking things I can't repair
making objects out of thoughts
making more by thinking not."

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016

Οι "Τρόπος" στο Μπαράκι της Διδότου

Δελτίο τύπου

Η μουσική παρέα των «Τρόπος» στο «Μπαράκι της Διδότου»
Φιλική συμμετοχή: Ανδρέας Μαϊστράτος

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016
«Σταυροδρόμια»

Οι Γειτονιές των Τραγουδιών με δρόμους και σοκκάκια,
που δίπλα-δίπλα στέκονται μέγαρα και σπιτάκια.
Οι Γειτονιές των Τραγουδιών γεμάτες Σταυροδρόμια,
να συναντιούνται τα παιδιά, που είν’ από μέρη μακρυνά
κι όμως γελάνε όμοια.

Οι «Τρόπος», ακολουθώντας πολλές και διαφορετικές μουσικές διαδρομές, θα σταθούν σε ξεχωριστά «Σταυροδρόμια».

Σολ μινόρε και Πεντατονικής γωνία θα στείλουν Letter  στην Κοντούλα Λεμονιά και στο Luz de Luna (φως του φεγγαριού) θα δουν τα Ματόκλαδά της να Λάμπουν. Θα ταξιδέψουν Εκεί στο Νότο, για να βρουν τον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα κι όταν Βρέξει στην Φτωχογειτονιά, θα καλυφθούν κάτω από τη Μαρκίζα.

Σ’ αυτά τα «Σταυροδρόμια» θα ανταμώσουν ο Μάνος με τον Μάρκο, ο Σταύρος με τον Θάνο, η Σωτηρία με την Ελένη, ο Γιώργος με τον Νίκο και τον Φρανκ, ο Μίλτος με τον Βασίλη και τον Θανάση, ο Νότης με τον Μίκη κι ο Διονύσης με τους Ρίτσι και Ντέιβιντ.

Ένας τραγουδιστής με ιδιαίτερη έκταση και εκφραστικές δυνατότητες, έγχορδα, που εναλλάσσονται, στα χέρια δύο πληθωρικών σολίστ και πιάνο με μπλουζ αποχρώσεις, από έναν μουσικό με την δική του ιδιαίτερη πορεία, σε τραγούδια-συγκάτοικους μέσα απ’ το ηχόχρωμα των «Τρόπος», αλλά και κάποια επιλεγμένα δικά τους.

«Σταυροδρόμια» σε μια βραδιά για ν’ ακούσετε με προσοχή και να τραγουδήσετε με την καρδιά σας.

Χρήστος Χουβαρδάς (κιθάρες, μπουζούκι, φωνή)
Βαγγέλης Χουβαρδάς (κιθάρες, μπουζούκι, φωνή)
Βασίλης Χατζηνικολάου (πιάνο, φωνή)
Φιλική συμμετοχή: Ανδρέας Μαϊστράτος (τραγούδι, κιθάρα, μπαγλαμάς)

Ώρα έναρξης: 10.30μμ
Το «Μπαράκι της Διδότου» βρίσκεται Διδότου 3 στο Κολωνάκι.
Τηλ. κρατήσεων: 210 3642990  FB: www.facebook.com/tropos.band
Παρακαλείσθε για την έγκαιρη προσέλευση

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

Γκρέκο-μασκαράδες


Περισσότερα εδώ.

Δισκοβόλος playlist 31/10/2016

Όσα παίχτηκαν στην χθεσινοβραδινή εκπομπή, πάντα από την ιντερνετική συχνότητα του Μεταδεύτερου:

1. Shlama - Πάνος Μαλανδρής
(Πάνος Μαλανδρής)
2. Στρατί Στρατί - Κρίστη Στασινοπούλου
(Στάθης Καλυβιώτης-Κρίστη Στασινοπούλου)
3. Εκπτώσεις - Αλέξης Ιωάννου
(Jan Van de Engel)
4. No Sun Required - Deadbeat Escapement
(Deadbeat Escapement)
5. Omens - Chickn
(Chickn)
6. Σε Ένα Σύννεφο - Ανδριάνα Μπάμπαλη
(Δημήτρης Καρράς?)
7. Το Τζάκετ - Σοφία Ανδριανού
(Κώστας Λεμονίδης-Αριάδνη Λαδά)
8. The Narcissist - She Tames Chaos
(She Tames Chaos)
9. Images From A Grey World - Verbal Delirium
(Jargon)
10. The Stream - Kenny Freq.
(Kenny Freq.)

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016

Συνέντευξη με τους All Them Witches

Με την δημοσιογραφική κάλυψη συναυλιών μού συμβαίνει συχνά να ξεχνάω γρήγορα ακόμα και εκείνες τις περφόρμανς που εκθείασα στα κείμενά μου. Η εμφάνιση, όμως, των Αμερικανών All Them Witches τον περασμένο Φλεβάρη στο Gagarin 205 (εδώ) αποτέλεσε μια από τις λίγες εξαιρέσεις αυτού του κανόνα. Έτσι, χάρηκα πολύ που είχα την ευκαιρία να ανταλλάξω μερικές κουβέντες με τον ηγέτη του γκρουπ Michael Parks Jr., με αφορμή την επιστροφή της μπάντας στα μέρη μας, ως headliners της Howler edition του 1ου Smoke The Fuzz Festival (Σάββατο 22/10, στην Ιερά Οδό). Διαβάστε εδώ την κουβέντα μας και φροντίστε να μην τους χάσετε.

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2016

Δισκοβόλος playlist 17/10/2016

Ο Δισκοβόλος έκανε την πρώτη βολή του χτες το βράδυ, 7-8, από την πάντα φιλόξενη ιντερνετική συχνότητα του Μεταδεύτερου. Σε αυτή τη χρονοσχισμή θα τον βρίσκετε κάθε δεύτερη Δευτέρα για φέτος.

1. An Ivory Heart - Gravitysays_i
(Μάνος Πατεράκης-Νίκος Ρέτσος)
2. Δεν Είμαι Αριθμός - Προφίλ
(Πέτρος Κασιμάτης-Ηλίας Πολυχρονόπουλος-Μανώλης Ρίζος-Γιώργος Συλλιγάρδος)
3. Angel In Distress - The Rockin' Dead
(Πάνος Μαλαχιάς-Κώστας Στριφτός)
4. Stardance - Old House Playground
(Old House Playground)
5. Why (Oh Why) - Georges Gaudy
(Georges Gaudy)
6. Γαρδένια - Λεωνίδας Μπαλάφας
(Λεωνίδας Μπαλάφας)
7. Γάμος - Θοδωρής Βουτσικάκης
(Χάρης Γκατζόφλιας-Λάζαρος Αντωνιάδης)
8. Λουλουδάκι - Τέτη Κασιώνη
(Πάνος Μπούσαλης)
9. Καλοκαίρι - Μάρω Μαρκέλλου
(Μάρω Μαρκέλλου)
10. Πόσο Τυφλοί - Γιώργος Περού
(Γιώργος Περού)
11. Spring VII - Χρίστος Θεοδώρου
(Χρίστος Θεοδώρου)
12. Μάικ - Μάρκος Δεληβοριάς
(Μάρκος Δεληβοριάς)

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016

Ο Bob Dylan, η λαϊκή τέχνη κι ένα Νόμπελ Λογοτεχνίας

Έγινε η έκπληξη λοιπόν: το Νόμπελ Λογοτεχνίας απονεμήθηκε από την Σουηδική Ακαδημία στον κύριο Robert Allen Zimmerman, γνωστό στο πόπολο ως Bob Dylan.

Η ανακοίνωση της βράβευσής του έφερε ένα αυθόρμητο κύμα χαράς στους φίλους, όχι μόνο της μουσικής του, αλλά της λαϊκής κουλτούρας γενικότερα. Κι αυτό, σε ένα πρώτο επίπεδο, δεν πρέπει να παραγνωριστεί: καθένας που έρχεται σε στενή επαφή με ένα έργο τέχνης, καθένας που νιώθει ότι ο καλλιτέχνης μίλησε και για λογαριασμό του έστω μία φορά, νιώθει τον δημιουργό σαν δικό του άνθρωπο.

Όμως, τι σημαίνει αλήθεια ένα βραβείο - το όποιο βραβείο; Σημαίνει άραγε ότι ο παραλήπτης του είναι καλύτερος, πιο άξιος, πιο "ίσος" από τους συνυποψηφίους του; Φυσικά όχι. Κι εδώ που τα λέμε, ποιος θέλει να μπλέξει το όνομά του με μια σειρά βραβείων των οποίων το σκεπτικό απονομής "μπάζει" εδώ και καιρό, ειδικά στον τομέα της Ειρήνης; Κι ακόμη ακόμη, δεν ήταν ένας βιομήχανος πολέμου που τα θέσπισε εξ αρχής, θέλοντας να "ξεπλύνει" τις φονικές εφευρέσεις του;

Όμως, ποιος, αλήθεια, ενδιαφέρεται για έναν κόσμο όπου η σκέψη μας θα περιορίζεται σε άσπρο-μαύρο, δικός μας-δικός σας; Σίγουρα όχι όλοι. Για όσους, λοιπόν, αντιλαμβάνονται την ύπαρξη διαφόρων αποχρώσεων της πραγματικότητας και ψάχνουν για συμβολισμούς, υπάρχει η οπτική που βλέπει την βράβευση του Bob Dylan ως μια αναγνώριση της "υψηλής" λαϊκής τέχνης - μιας τέχνης που, για δεκαετίες, οι "σαλωνάτοι" έβλεπαν ως παρακατιανή. Γιατί μπορεί ο Dylan να μην διέπρεψε κυρίως στην συγγραφή (παρότι έχει γράψει βιβλία, εκείνα που έχουν γράψει άλλοι για εκείνον πρέπει να αναλογούν σε 300:1), όμως είναι αναμφισβήτητα εκείνος που εισήγαγε την λογοτεχνική γλώσσα στην ροκ μουσική. Όπως είπε κάποτε ο Bruce Springsteen: "Elvis freed your body, Bob Dylan freed your mind".

Για κάποιους, ο Dylan έπαψε να είναι "επικίνδυνος" όταν έπιασε στα χέρια του την ηλεκτρική κιθάρα και άρχισε να τραγουδάει πιο κρυπτικά πράγματα σε σχέση με εκείνα που τον ανέδειξαν σε ήρωα της folk σκηνής, εκεί στις αρχές των '60s. Και πλέον δεν είναι τίποτε άλλο από ένας συμβιβασμένος γεράκος, που μπορεί με ευκολία πλέον να βραβεύεται είτε από τον Obama, είτε από την Σουηδική Ακαδημία. Είπαμε, δεν μπορούν όλοι (ούτε θέλουν, κάποιες φορές) να βγουν από την στερεοτυπική σκέψη και την αντίληψη του καλλιτέχνη ως βράχου - ή τούβλου. Για τους υπόλοιπους, η τέχνη του Dylan παραμένει ζωντανή και τρέχουσα, πάντα πλούσια, γεμάτη χιούμορ, διεισδυτικότητα, κυνισμό, τα πάντα - ανθρώπινη στο φουλ. Ως πειστήριο, αφήνω εδώ μερικούς στίχους από το μόλις δεκαετίας "Workingman's Blues #2":

My cruel weapons have been put on the shelf
Come sit down on my knee
You are dearer to me than myself
As you yourself can see
While I'm listening to the steel rails hum
Got both eyes tight shut
Just sitting here trying to keep the hunger from
Creeping its way into my gut

Meet me at the bottom, don't lag behind
Bring me my boots and shoes
You can hang back or fight your best on the frontline
Sing a little bit of these workingman's blues

"The times they are a-changing" μάς τραγούδησε κάποτε ο Bob Dylan, "things have changed" πιο πρόσφατα.

Άλλαξαν πράγματι οι καιροί αλλά το soundtrack, τη βοηθεία του, παρέμεινε διαχρονικά γαμάτο.

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

Συνέντευξη με τους Oceans Of Slumber

Οι Oceans Of Slumber, μια ραγδαία ανερχόμενη metal μπάντα από το Houston του Texas, θα κάνουν την πρώτη τους συναυλιακή εμφάνιση στα μέρη μας, αύριο το βράδυ στο Fuzz. Με αυτή την αφορμή, μίλησα για πολλά και διάφορα με τον ντράμερ τους Dobber Beverly. Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όσα είπαμε.

Οι... "300" ηρωικοί αναγνώστες