Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Η Βάσω κρεμάει τις τανάλιες της

Η μάνα μου, η Βάσω Μιχαλούτσου (η Βασίλω, όπως την φώναζαν μικρή), υπηρέτησε τους Λάκωνες ως Χειρουργός Οδοντίατρος για περισσότερα από 41 χρόνια.

Ξεκίνησε με ένα γιατρείο στο ισόγειο του σπιτιού του θείου Τάκη, στο Γεράκι (το χωριό όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε), και συνέχισε σε έναν ενοικιαζόμενο χώρο στη Στοά Κουρσούμη, στη Σπάρτη (όπου μετακομίσαμε οικογενειακώς το 1985). Δούλεψε σκληρά και έπειτα από κάποια χρόνια αγόρασε σπίτι και τον δικό της χώρο, στον Τάφο του Λεωνίδα.

Η μαμά μου δεν είναι απλά η καλύτερη μαμά του κόσμου (πράγμα που φαντάζομαι θα έλεγε ο καθένας και η καθεμιά για τη δική τους μαμά) αλλά ένα πρότυπο και η σημαντικότερη ηρωική φιγούρα για μένα και τα αδέρφια μου. Είναι ένας άνθρωπος που τόλμησε, που κινήθηκε με αυταπάρνηση και που μαζί με τον μπαμπά μας εξασφάλισαν για τα παιδιά τους όλα όσα χρειάστηκαν κι ακόμα περισσότερα. Μας μόρφωσαν, μας σπούδασαν, μας έδειξαν τον κόσμο.

Υπήρξε μια εποχή που ήταν έντονες οι συζητήσεις στο σπίτι για το ποιος από όλους μας θα ακολουθούσε τα βήματά της - λογικό, αν σκεφτεί κανείς την μεγάλη της επαγγελματική επιτυχία. Τελικά κανείς μας δεν το τόλμησε. Είχαμε ζήσει στο πετσί μας την αγωνία, την κούραση, το ανύπαρκτο ωράριο εργασίας και το πόσο την στερηθήκαμε πολλές φορές και δεν το θελήσαμε για τους εαυτούς μας. Ας είναι. Εδώ που τα λέμε, την πορεία της στον συγκεκριμένο εργασιακό τομέα δύσκολα θα μπορούσε κανείς να την συνεχίσει επάξια.

Φέτος, λοιπόν, έπειτα και από ένα γερό κάταγμα στο πόδι, η Βάσω πήρε την απόφαση να σταματήσει. Μια απόφαση που ήταν πολύ δύσκολη, όσο κι αν η ίδια δηλώνει χαρούμενη. Κι έτσι τελειώνει μια εποχή για εκείνη, αλλά και για όλους όσοι είμαστε στη ζωή της.

Μαμά να σε χαιρόμαστε! Είσαι ο ωραιότερος άνθρωπος που ξέρω. Ελπίζω τώρα που θα αδειάζεις, να σε χορταίνουμε περισσότερο.

5 σχόλια:

Unknown είπε...

Αν δεν ήταν η μαμά σου, δεν θα τολμούσα ούτε να ανοίξω το στόμα μου.
Να είναι πάντα γερή και να τη χαίρεστε!

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

Να είσαι καλά Κώστα! Σε ευχαριστούμε! :)

Ανθή Σαράντη είπε...

Πολύ όμορφο και συγκινητικό το κείμενό σου Μιχάλη. ... Πρότυπο γυναίκας, μητέρας και επαγγελματία η μαμά σου....Στα αλήθεια πόσο δύσκολο είναι να τα συνδυάσει κανείς όλα αυτά. ...!! Τη μαμά μας όμως πάντα τη θελουμε να είναι εκεί. ..Για μας.
Να είναι γερή. Να τη χαίρεστε και να σας χαίρεται. ..!!

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

Γεια σου Ανθή! Σε ευχαριστούμε πολύ! Ιδιαιτέρως συγκινητικά και τα δικά σου λόγια :)

National and Kapodistrian University of Athens είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

Οι... "300" ηρωικοί αναγνώστες