Τρίτη 8 Αυγούστου 2017

Μια αετογερακίνα μέσα στην πισίνα

Φωνάζω στην Ελένη, όποτε είμαστε στη Σαντορίνη, να μην πηγαίνει κοντά στην πισίνα του γείτονα, είτε αυτή είναι γεμάτη με νερό είτε είναι άδεια. Φοβάμαι πολύ τα ατυχήματα, ειδικά τώρα, που έχει το χέρι της στον γύψο και η ισορροπία της δεν είναι πάντα καλή.

Το Σάββατο το πρωί, η μικρή ξύπνησε όπως πάντα χαράματα. Κι όπως πάντα, αγνόησε τις εντολές μου και πλησίασε στην πισίνα για εξερεύνηση -που τόσο πολύ της αρέσει. Και τελικά καλά έκανε.

Αρχικά ήρθε φωνάζοντας ότι μέσα στο νερό υπήρχε μια κουκουβάγια. Μετά από λίγο, κατάλαβε ότι ήταν μάλλον ένα γεράκι που στεκόταν μέσα στην πισίνα, ακίνητο και πιθανότατα τραυματισμένο.

Αμέσως τηλεφώνησα στα γραφεία της ΑΝΙΜΑ, του Συλλόγου για την προστασία της άγριας ζωής, στην Αθήνα. Η κυρία που σήκωσε το τηλέφωνο μου εξήγησε ότι πιθανότατα ήταν νεαρό γεράκι, το οποίο είχε εξαντληθεί και δεν μπορούσε να πετάξει. Ήταν κατεπείγον να το βγάλουμε από την πισίνα, καθώς ο ήλιος θα επέτεινε την εξάντλησή του και ίσως πνιγόταν.

Αμέσως τρέξαμε και ανασύραμε τη σκουριασμένη απόχη που υπήρχε στον πάτο της πισίνας, την καθαρίσαμε όσο γινόταν κι έπειτα βγάλαμε με αυτή το πουλί από το νερό, και το βάλαμε σε ένα τελάρο το οποίο είχαμε επενδύσει με χαρτόνι. Στη συνέχεια ξαναμίλησα με την κυρία της ΑΝΙΜΑ, η οποία μου έδωσε το τηλέφωνο του κοντινόντερου συνεργάτη του Συλλόγου, που βρισκόταν στην Πάρο. Εκείνος, μέλος του Συλλόγου Αλκυόνη, μάς έδωσε οδηγίες για το πώς θα κλείναμε το πουλί σε ένα χαρτόκουτο, φτιάχνοντας τρύπες για εξαερισμό, ώστε να του το στείλουμε ασυνόδευτο με κάποιο πλοίο.


Έπειτα χρειάστηκε ένας αγώνας δρόμου για να προλάβουμε το καράβι των 11:00 που θα έφευγε για Πάρο. Προλάβαμε στο τσακ: Καθώς βγαίναμε από την μπουκαπόρτα, αυτή ήταν έτοιμη να σηκωθεί και το πλοίο αναχωρούσε. Κατόπιν είπαμε να πιούμε ένα καφεδάκι σε ένα γραφικό καφενεδάκι του Πύργου, για να γιορτάσουμε την επιτυχία μας, όμως μας βγήκε ξινό, καθότι επιστρέφοντας στο αυτοκίνητο βρήκα το μπροστά αριστερό λάστιχο πλάκα. Κάπου στον αγώνα... ράλι, είχα πατήσει μια βίδα...

Τέλος καλό, όλα καλά πάντως, αφού ο κύριος από την Αλκυόνη μάς τηλεφώνησε το απόγευμα και μάς είπε ότι το πουλί, μια αετογερακίνα η οποία πιθανότατα είχε κατέβει να πιει νερό και δεν είχε πια δυνάμεις να συνεχίσει, ήταν υγιέστατο και θα ανέκαμπτε πλήρως.

Η Ελένη ήταν η ηρωίδα της ημέρας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Οι... "300" ηρωικοί αναγνώστες