Το Σάββατο το πρωί, η μικρή ξύπνησε όπως πάντα χαράματα. Κι όπως πάντα, αγνόησε τις εντολές μου και πλησίασε στην πισίνα για εξερεύνηση -που τόσο πολύ της αρέσει. Και τελικά καλά έκανε.
Αρχικά ήρθε φωνάζοντας ότι μέσα στο νερό υπήρχε μια κουκουβάγια. Μετά από λίγο, κατάλαβε ότι ήταν μάλλον ένα γεράκι που στεκόταν μέσα στην πισίνα, ακίνητο και πιθανότατα τραυματισμένο.
Αμέσως τηλεφώνησα στα γραφεία της ΑΝΙΜΑ, του Συλλόγου για την προστασία της άγριας ζωής, στην Αθήνα. Η κυρία που σήκωσε το τηλέφωνο μου εξήγησε ότι πιθανότατα ήταν νεαρό γεράκι, το οποίο είχε εξαντληθεί και δεν μπορούσε να πετάξει. Ήταν κατεπείγον να το βγάλουμε από την πισίνα, καθώς ο ήλιος θα επέτεινε την εξάντλησή του και ίσως πνιγόταν.
Αμέσως τρέξαμε και ανασύραμε τη σκουριασμένη απόχη που υπήρχε στον πάτο της πισίνας, την καθαρίσαμε όσο γινόταν κι έπειτα βγάλαμε με αυτή το πουλί από το νερό, και το βάλαμε σε ένα τελάρο το οποίο είχαμε επενδύσει με χαρτόνι. Στη συνέχεια ξαναμίλησα με την κυρία της ΑΝΙΜΑ, η οποία μου έδωσε το τηλέφωνο του κοντινόντερου συνεργάτη του Συλλόγου, που βρισκόταν στην Πάρο. Εκείνος, μέλος του Συλλόγου Αλκυόνη, μάς έδωσε οδηγίες για το πώς θα κλείναμε το πουλί σε ένα χαρτόκουτο, φτιάχνοντας τρύπες για εξαερισμό, ώστε να του το στείλουμε ασυνόδευτο με κάποιο πλοίο.
Τέλος καλό, όλα καλά πάντως, αφού ο κύριος από την Αλκυόνη μάς τηλεφώνησε το απόγευμα και μάς είπε ότι το πουλί, μια αετογερακίνα η οποία πιθανότατα είχε κατέβει να πιει νερό και δεν είχε πια δυνάμεις να συνεχίσει, ήταν υγιέστατο και θα ανέκαμπτε πλήρως.
Η Ελένη ήταν η ηρωίδα της ημέρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου