Κι αν τότε θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο Δήμος Σαντορίνης και το τοπικό αστυνομικό τμήμα αιφνιδιάστηκαν, 5 μήνες μετά αυτή η δικαιολογία δεν υπάρχει. Κι όμως, το πρωί της 25ης Μαρτίου 2018 συνέβησαν και πάλι έκτροπα στο Εμπορείο.
Γνωρίζοντας όσα είχαν συμβεί εις βάρος της μαθήτριας, αλλά και των συναδέλφων καθηγητών, τον Οκτώβρη, πολλοί συνάδελφοι από διάφορα σχολεία του νησιού, καθώς και μέλη του Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Θήρας, αποφασίσαμε να είμαστε δίπλα στους συναδέλφους του Γυμνασίου Εμπορείου.
Φτάνοντας έξω από το σχολείο εκείνο το πρωί, στις 9:35, αντικρύσαμε την απίστευτη εικόνα της οξυγονοκολλημένης εξωτερικής πόρτας του σχολείου (αλλά και των άλλων θυρών πρόσβασης) και των λαδιών που είχαν χυθεί ακριβώς μπροστά της. Ο στόχος προφανής: να μην μπορέσει η σημαία να βγει από το σχολείο και άρα να μην παρελάσει η συγκεκριμένη μαθήτρια ως σημαιοφόρος του σχολείου της. Σημειωτέον, η συγκεκριμένη μαθήτρια είναι άλλη από τη σημαιοφόρο της 28ης Οκτωβρίου: οι τρεις πρώτες σε βαθμολογία μαθήτριες του σχολείου είναι όλες αλβανικής καταγωγής.
Λίγο αργότερα έφτασαν στο σημείο ο αντιδήμαρχος του Δήμου Θήρας κ. Μάρκος Καφούρος και ελάχιστοι -τρεις ή τέσσερις- αστυνομικοί. Επίσης, εμφανίστηκε μια ομάδα ενηλίκων και κάποιων ανηλίκων, κατοίκων του χωριού -πρόσωπα γνωστά από τα προηγούμενα επεισόδια, αλλά χωρίς τις μπλούζες της ΧΑ αυτή τη φορά. Άρχισαν διάφορες συζητήσεις, ο χρόνος περνούσε. Εκεί υπήρξε η πρώτη απόπειρα εκφοβισμού: κάποιοι από την εν λόγω ομάδα κινήθηκαν απειλητικά και με φωνές εναντίον συναδέλφων που τραβούσαν φωτογραφίες με τα κινητά τους τηλέφωνα. Έπειτα από λίγο αποχώρησαν, αφού, όμως, πήραν μαζί τους όλους τους μαθητές που βρίσκονταν εκεί για να παρελάσουν. Πίσω έμεινε μόνο η σημαιοφόρος και κάποιοι από τους παραστάτες.
Συγκλήθηκε επί τόπου μια σύσκεψη των διδασκόντων καθηγητών του Γυμνασίου, παρουσία του αντιδημάρχου. Κατέληξαν ότι δεν θα μπουν στη διαδικασία να ανοίξουν την πόρτα και ότι θα οδεύσουν προς την πλατεία του χωριού, για τον εκκλησιασμό, κι έπειτα θα λήξει το θέμα εκεί. Είδα μία συνάδελφο να απομακρύνεται από τη σύσκεψη κλαίγοντας, λέγοντας ότι νιώθει εξευτελισμένη. Εκείνη τη στιγμή πήρα μιαν απόφαση: πλησίασα τον αντιδήμαρχο και μπροστά σε όσους καθηγητές ήταν ακόμα γύρω του, του είπα περίπου αυτά: "Αυτή τη στιγμή, η πολιτειακή και αστυνομική ηγεσία του νησιού υποτάσσεται στις απειλές 30 ανθρώπων. Είμαι δημοσιογράφος από την Αθήνα και αυτά είμαι αναγκασμένος να τα γράψω".
Ο παπάς βγαίνει, ψέλνει τα απαραίτητα, γίνεται η κατάθεση στεφάνων. Καθ' όλη τη διάρκεια, η γνωστή ομάδα παραμένει απέναντι, συζητώντας συνεχώς με τους αστυνομικούς. Όταν τελειώνει η όλη τελετή, επιστρέφουμε προς το σχολείο, αφού η "συμφωνία" που είχε γίνει ήταν να μην παρελάσει η σημαία του σχολείου, για να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Οι μαθητές του σχολείου παρέλασαν τελικά πίσω από τη σημαία του Πολιτιστικού Συλλόγου.
Καθώς κατηφορίζουμε προς το σχολείο, ένας συνάδελφος, ο οποίος δυσκολευόταν να συγκρατηθεί όλο το πρωί, απευθύνεται σε έντονο ύφος σε έναν αστυνομικό, διαμαρτυρόμενος για την όντως γλυκανάλατη στάση της αστυνομίας στον χώρο. Τον ακούν από την ομάδα των "διαμαρτυρόμενων" και θεωρούν ότι απευθύνεται σε εκείνους. Είμαι ακριβώς πίσω του εκείνη τη στιγμή. Δύο από αυτούς κινούνται γρήγορα εναντίον του, φωνάζοντας και βρίζοντάς τον. Προσπαθώ να τους συγκρατήσω, όμως γρήγορα έρχονται κι άλλοι -ακόμα δεν τους έχουν πάρει χαμπάρι. Πολύ γρήγορα βρισκόμαστε περικυκλωμένοι από 15 (ίσως και περισσότερα) άτομα, τα οποία έχουν στριμώξει τον καθηγητή στο πλάι ενός αυτοκινήτου. Οι περισσότεροι, ξέροντας ότι ήδη έχουν "μαρκαριστεί" από τα γεγονότα της 28ης, κυρίως τον απειλούν και τον βρίζουν, υπάρχουν όμως δύο που θέλουν να τον χτυπήσουν. Ένας τον αρπάζει από τον λαιμό. Τελικά επεμβαίνουν οι ψυχραιμότεροι: ένας μαθητής μας από το ΕΠΑ.Λ., μέλος της ομάδας, αρπάζει έναν και τον απομακρύνει σηκωτό, οι αστυνομικοί μπαίνουν στη μέση, ένας από τους γεροντότερους της ομάδας προσπαθεί να τους μαζέψει. Βλέπω τον πανικό στο βλέμμα του -ξέρει πολύ καλά ότι με την παραμικρή μήνυση θα έχουν τεράστιο πρόβλημα. Τον καθησυχάζω ότι όλοι έκαναν πίσω.
Τις μέρες που ακολούθησαν το συμβάν είχα την ευκαιρία να συζητήσω με κάποιους από τους μαθητές που στις 25/3 στέκονταν πλάι στην ομάδα των ταραξιών. Έγινε σαφές ότι τα παιδιά έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου με τη ρητορεία περί "αίματος και τιμής" της ΧΑ, μεγαλώνοντας σε ένα κλίμα σκοταδισμού. Αδυνατούν να σκεφτούν πολλές φορές, κάτι που είχα διαπιστώσει και σε συζητήσεις κατά τις ώρες των μαθημάτων: δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό που μου είπε ένας μαθητής όταν συζητούσαμε για την καταστροφή του περιβάλλοντος, ότι "για όλα φταίνε οι επιστήμονες". Αυτά τα παιδιά είναι, βέβαια, πολύ εύκολο να τα "ψαρέψεις" και να καταλάβεις ότι ξέρουν πολύ καλά εκείνους που έκαναν τις δολιοφθορές στις πόρτες του Γυμνασίου, ότι Δήμος και Αστυνομία θεωρούνται "δικοί" τους κι ότι "δεν πρόκειται να μας κάνουν τίποτα". Ένας, μάλιστα, κοκορευόταν ότι μετά τα συμβάντα έπινε καφέ στο γραφείο του Διοικητή της Αστυνομίας. Όσο για τη διαμαρτυρία τους ότι κακώς τους αποκαλούν Χρυσαυγίτες, οι φωτογραφίες τους πλάι στον Κασιδιάρη, χωρίς αλλοιωμένα πρόσωπα, που μοστράρει στην επίσημη ιστοσελίδα του το εν λόγω κόμμα, όχι μόνο τους διαψεύδει, αλλά λέει πολλά και για τον τρόπο που τους εκμεταλλεύεται η ΧΑ, η οποία κάνει κρα για να δείχνει ότι έχει "νεολαίους".
Είναι προφανείς, λοιπόν, οι ευθύνες των τοπικών αρχών, για το ότι για μια ακόμα φορά παραβιάστηκε η νομιμότητα. Φυσικά υπάρχουν ευθύνες και μεγάλου μέρους της κοινωνίας του νησιού, το οποίο μοιάζει να τελεί εν υπνώσει, αποκοιμισμένο από τους πακτωλούς χρήματος που ρέουν προς το μέρος του μέσω του τουρισμού.
Οι ευθύνες, φυσικά, φτάνουν πολύ πιο πάνω, στους βουλευτές Κυκλάδων (οι οποίοι είχαν ενημερωθεί αλλά δεν εμφανίστηκαν), στα Υπουργεία Παιδείας και Δημόσιας Τάξης, μέχρι και την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, καθώς ήταν ευρέως γνωστά τα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου. Και ατυχείς ανακοινώσεις (εδώ) κατόπιν εορτής μόνο γέλωτα προκαλούν.
Είναι υπόλογοι, εν ολίγοις, όλοι οι κατέχοντες εξουσία για την υπόθεση αυτή. Πρώτον, επειδή δεν φροντίζουν να τηρείται η νομιμότητα και να προστατεύεται το έργο, η ψυχική ισορροπία και η σωματική ακεραιότητα παιδιών, εκπαιδευτικών και πολιτών, αλλά και η δημόσια περιουσία. Δεύτερον, γιατί επιτρέπουν σε μια μικρή μειοψηφία κατοίκων, οι οποίοι άγονται και φέρονται από τη ΧΑ, να αμαυρώνουν την εικόνα του μεγαλύτερου χωριού της Σαντορίνης, αλλά και τη συνολικότερη εικόνα του νησιού, που τόσο διαφημίζεται ως ταξιδιωτικός προορισμός. Και τρίτον, επειδή επιτρέπουν να διαιωνίζεται μια κατάσταση που οδηγεί τα νέα παιδιά κατευθείαν μέσα στη μαύρη τρύπα της άγνοιας και του μίσους, καθιστώντας τα υποχείρια των παιχνιδιών της σκοτεινότερης κάστας που γνώρισε η σύγχρονη Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου